Geboortebrood. 

Een speciaal brood ter gelegenheid van de geboorte van een kind bestaat al sinds mensenheugenis. In Nederland is het een zeer oud gebruik dat afkomstig is uit de Achterhoek. Maar ook voor Bakker Out is het al meer dan dertig jaar een bekend verschijnsel. In de regio Amstelland geeft men de kraamvrouw een brood,  gemaakt door bakker Out waarin krenten, rozijnen, amandelspijs en vanille zijn verwerkt. Het brood wordt afgewerkt met abrikozenmoes en fondant, mooi versierd met rozen en blaadjes van marsepein en met zuidvruchten. In het midden wordt een ooievaar met baby (rose of blauw) geplaatst en op marsepein staat de naam van de baby. Het brood heeft het gewicht van de baby,  en de kraamvisite krijgt een stukje van dit overheerlijke brood. Het brood gaat met gemak 10 dagen mee en hoeft beslist niet snel geconsumeerd te worden. Alle kraamvisite kan er dus van genieten, het middenstuk kan men laten drogen, en bewaren in een mooie doos of stolp als aandenken voor de kleine. 

Egypte. 

Ook in het oude Egypte was het geboortebrood al een bekend verschijnsel maar op een hele bijzondere manier. Nadat het was gebakken werd het verborgen in een biezen mandje van gevlochten papyrus, met bitumen gepleisterd. Dit mandje werd in de Nijl geworpen. De oorsprong voor dit gebruik wordt toegeschreven aan Thoetmoses IV. Hij was een jongere zoon van Amenhotep II en diens vrouw Tiaa. Als prins had Thoetmoses het bevel over de wagenstrijders in Memphis. Na een tocht met zijn wagen sliep hij eens rond het middaguur onder de schaduw van de grote sfinx. Het beeld van de sfinx werd in die tijd - en nog steeds - als het beeld van de zonnegod vereerd. De Zonnegod verscheen hem in een droom en vroeg hem - om bij de geboorte van zijn eerste kind - een offerbrood aan de Nijl toe te vertrouwen. Thoetmoses kreeg de belofte dat hij beloond zou worden met de waardigheid van Farao, hoewel hij daarvoor niet was voorbestemd. Zo geschiede dit. Opvallend in dit verhaal is de overeenkomst met Bijbelse verhaal  waarin Mozes in een mandje aan de Nijl werd toevertrouwd.  

Nieuwe Wereld 

Dat het geboortebrood niet alleen in de Oude Wereld bekend was blijkt ook uit de overleveringen van de Spaanse ontdekkingsreizigers in de Nieuwe Wereld. Daar zagen ze dat er geboortebroden werden gemaakt van Quinoavlokken.
Quinoa wordt ook wel het graan van de Inca's genoemd. De naam Quinoa komt uit het Quechua (de taal van de Inca's) en betekent 'het moedergraan'. Naar oud gebruik werd door de Inca’s een geboortebrood versierd met gekleurde linten. Het brood werd op een gloeiend hete steen in een bonte optocht door het dorp gedragen. Daarna werd het door de kraamvrouw in kleine stukjes gesneden en verdeeld onder de kinderen van het dorp. Ook vandaag de dag wordt Quinoa nog gegeten. Omdat Quinoa kwalitatief hoogwaardig voedsel is, zijn er in Amerika en Canada variëteiten ontwikkeld die minder specifieke eisen aan het klimaat stellen en ook buiten Zuid Amerika verbouwd kunnen worden. Quinoa bevat veel plantaardige eiwitten en is rijk aan mineralen. Het wordt vaak gebruikt ter vervanging van gierst.